Η άσκηση είναι σημαντική για τη διατήρηση της υγείας, ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις συνεπάγεται κάποιον τραυματισμό. Αρκετά άτομα συχνά τραυματίζονται κατά τη διάρκεια αθλημάτων ή άλλων σωματικών δραστηριοτήτων, άλλοτε σε σοβαρότερο και άλλοτε σε πιο ήπιο βαθμό. Ατυχήματα, κακή τεχνική εκτέλεσης ασκήσεων, κάποια λανθασμένη κίνηση ή η κακή φυσική κατάσταση μπορεί να προκαλέσουν κάποιον τραυματισμό κατά τη διάρκεια αθλημάτων ή σωματικών δραστηριοτήτων. Οι περισσότεροι αθλητικοί τραυματισμοί οφείλονται είτε σε τραύμα είτε σε υπερβολική χρήση μυών ή αρθρώσεων ιδίως στο γόνατο.
Οι αθλητές που τρέχουν ή συμμετέχουν σε αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα ή γρήγορη περιστροφή είναι επίσης πιο πιθανό να εμφανίσουν πόνο στο γόνατο. Το γόνατο αποτελεί την πιο πολύπλοκη και την πιο ευάλωτη άρθρωση που φέρει μεγάλη πίεση από καθημερινές δραστηριότητες όπως τα αθλήματα. Η άρθρωση αυτή αποτελείται κατά βάση από 5 βασικά δομικά στοιχεία, τα οστά, τους συνδέσμους, τους μύες, τους χόνδρους και τους τένοντες.
Πιο συγκεκριμένα, το γόνατο διαθέτει 2 μακριά οστά που συγκρατούνται μεταξύ τους από μύες, χόνδρους, συνδέσμους και τένοντες. Τραυματισμός μπορεί να προκύψει σε οποιοδήποτε από αυτά τα δομικά στοιχεία, ωστόσο οι ρήξεις του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και οι ρήξεις μηνίσκου είναι οι πιο κοινοί αθλητικοί τραυματισμοί στο γόνατο. Οι ρήξεις μηνίσκου είναι από τους πιο συνηθισμένους τραυματισμούς στο γόνατο ιδίως σε αθλητές που ασχολούνται με αθλήματα επαφής. Σοβαρή πρόσκρουση ή συστροφή, ειδικά κατά τη διάρκεια άσκησης με βάρος, μπορεί να τραυματίσει αυτή τη δομή.
Τα συμπτώματα της πάθησης περιλαμβάνουν πόνο, δυσκαμψία, οίδημα, αδυναμία κάμψης ή έκτασης του γόνατος και αίσθημα εμπλοκής της άρθρωσης. Η θεραπεία της πάθησης διαμορφώνεται ανάλογα με το μέγεθος, το είδος, την εντόπιση της ρήξης και τα συμπτώματα που προκαλεί. Σε ήπιας έκτασης ρήξη συνιστάται συντηρητική θεραπεία με ανάπαυση, χορήγηση αντιφλεγμονοδών και αναλγητικών φαρμάκων, εγχύσεις κορτικοστεροειδούς και πρόγραμμα φυσιοθεραπείας και ασκήσεων ενδυνάμωσης. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση με αρθροσκόπηση. Υπάρχουν δύο χειρουργικές επιλογές, η συρραφή του μηνίσκου και η αφαίρεση του πάσχοντος τμήματός του (μερική μηνισκεκτομή).
Οι πιο συχνοί τραυματισμοί στο γόνατο περιλαμβάνουν παράλληλα και τη ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου. Η ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου προκύπτει συχνότερα κατά τη διάρκεια αθλημάτων που περιλαμβάνουν ξαφνικές στάσεις ή αλλαγές κατεύθυνσης, άλματα και προσγείωση, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Τη στιγμή του τραυματισμού, μπορεί μερικές φορές ο πάσχοντας να ακούσει τη ρήξη, ενώ τα υπόλοιπα συμπτώματα της ρήξης περιλαμβάνουν πόνο, οίδημα, αστάθεια του γόνατος και αδυναμία άσκησης βάρους στο πόδι. Σε πιο ήπιες ρήξεις μπορεί να προταθεί συντηρητική θεραπεία με ακινητοποίηση και εντατικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, ωστόσο σε άτομα νεαρής ηλικίας που ασχολούνται ενεργά με τον αθλητισμό συνιστάται σχεδόν πάντα χειρουργική επέμβαση. Αυτό συμβαίνει γιατί εξαιτίας της φτωχής αιμάτωσης της περιοχής η ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου δεν επουλώνεται από μόνη της, απαιτώντας επανορθωτική χειρουργική επέμβαση. Για τη χειρουργική θεραπεία της πάθησης, η συνδεσμοπλαστική προσθίου χιαστού συνδέσμου με τεχνική all inside αποτελεί τη βέλτιστη λύση για άριστη αποκατάσταση του προβλήματος.
Αθλητικοί τραυματισμοί στο γόνατο συμβαίνουν αρκετά συχνά στην περίπτωση δρομέων ή αθλητών που ασχολούνται συστηματικά με το τρέξιμο. Η εκδήλωση πόνου στο γόνατο στο μπροστινό μέρος της επιγονατίδας ονομάζεται γόνατο του δρομέα ή αλλιώς επιγονατιδομηριαίο σύνδρομο. Το γόνατο του δρομέα μπορεί να προκληθεί από κάποιο δομικό ελάττωμα ή από συγκεκριμένο τρόπο βάδισης ή τρεξίματος. Άλλες αιτίες είναι η αδυναμία ή ανισορροπία των μυών του μηρού, ένα άμεσο χτύπημα στο γόνατο, η κακή ευθυγράμμιση της επιγονατίδας, η λανθασμένη στήριξη του ποδιού και η υπερβολική χρήση της άρθρωσης.
Τα συμπτώματα της πάθησης είναι πόνος μέσα και γύρω από την επιγονατίδα που συμβαίνει όταν ο ασθενής είναι ενεργός, ή όταν κάθεται για αρκετή ώρα με τα γόνατα λυγισμένα. Παράλληλα μπορεί να εκδηλωθεί ήχος τριψίματος στην επιγονατίδα όταν το γόνατο κάμπτεται ή εκτείνεται. Η επιγονατίδα μπορεί να είναι επίσης ευαίσθητη στην αφή. Η θεραπεία για το γόνατο του δρομέα πραγματοποιείται με ξεκούραση και έναρξη στοχευμένου προγράμματος φυσικοθεραπείας και ενδυνάμωσης. Πλήρης αποκατάσταση επιτυγχάνεται συνήθως σε 4-6 εβδομάδες, με την κατάλληλη θεραπεία και ανάπαυση.