Ένα πιθανό εύρημα στην έρευνα για τον καρκίνο, αποκάλυψε ότι μια πρωτεΐνη που απαντάται φυσιολογικά στο σώμα παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού. Περαιτέρω έρευνα οδήγησε στην πρόταση, ότι η αύξηση των επιπέδων της πρωτεΐνης θα μπορούσε να αντιστρέψει το λιπώδες ήπαρ, τον διαβήτη τύπου 2 και άλλες παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία.
Η παχυσαρκία μπορεί να προκαλέσει μια σειρά καρδιομεταβολικών διαταραχών, αλλά μια φυσικά απαντώμενη πρωτεΐνη μπορεί να αποτρέψει τις βλαβερές συνέπειες του υπερβολικού βάρους. Οι επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τζορτζτάουν στην Ουάσιγκτον διαπίστωσαν ότι η αύξηση της παραγωγής πρωτεΐνης προκάλεσε παχύσαρκους ποντικούς να μειώσουν την ποσότητα του λίπους στο σώμα τους, παρόλο που ήταν γενετικά τροποποιημένοι για να τρώνε περισσότερο. Το έκαναν αυτό με την αύξηση της έκφρασης του γονιδίου που σχετίζεται με την πρωτεΐνη.
Σε μια εργασία σχετικά με το έργο τους που εμφανίζεται τώρα στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports, οι συγγραφείς περιγράφουν πώς η πρωτεΐνη BP3 “ρυθμίζει το μεταβολισμό του λίπους και του γλυκόζης σε μεταβολικά μοντέλα ποντικών”.
“Βρήκαμε”, λέει ο ανώτερος ερευνητής Anton Wellstein, καθηγητής ογκολογίας και φαρμακολογίας στο Comprehensive Cancer Center της Georgetown Lombardi, “ότι οκτώ θεραπείες BP3 σε διάστημα 18 ημερών ήταν αρκετές για να μειώσουν το λίπος σε παχύσαρκους ποντικούς κατά το ένα τρίτο.”
Άλλες συνθήκες που συνδέονται με την παχυσαρκία μειώθηκαν επίσης. Τα υπερβολικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα – ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του διαβήτη γνωστού ως υπεργλυκαιμία – έπεσαν και το συκώτι τους, που ήταν λιπαρό, έχασε το λίπος.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι επειδή η BP3 εμφανίζεται φυσιολογικά στο σώμα, οι θεραπείες που βασίζονται σε αυτό δεν θα έπρεπε να υποβληθούν στον ίδιο μακροσκελή έλεγχο με τα φάρμακα που βασίζονται σε συνθετικές ενώσεις. Οι κλινικές δοκιμές που χρησιμοποιούν το ανθρώπινο ισοδύναμο θα μπορούσαν να αρχίσουν αμέσως μετά την ολοκλήρωση των προκλινικών μελετών, εξηγούν οι συγγραφείς.
Οι θεραπείες που βασίζονται στη BP3 θα μπορούσαν επίσης να έχουν το πλεονέκτημα ελάχιστων, αν όχι, ανεπιθύμητων παρενεργειών. Οι ερευνητές δεν βρήκαν καμία στα ποντίκια που έλαβαν θεραπεία, ακόμη και όταν εξέταζαν τους ιστούς τους υπό μικροσκόπιο.
Παχυσαρκία και συναφείς συνθήκες
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι τα ποσοστά παχυσαρκίας σχεδόν τριπλασιάστηκαν παγκοσμίως από το 1975. Οι εκτιμήσεις για το 2018 αποκαλύπτουν ότι το ένα τρίτο των ενηλίκων είναι υπέρβαροι και ότι από αυτούς, 650 εκατομμύρια έχουν παχυσαρκία.
Υπάρχει ένα παρόμοιο πρότυπο αύξησης της παχυσαρκίας στα παιδιά. Το 1975, περίπου το 4% των ατόμων ηλικίας 5-19 ετών ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, έναντι 18% το 2017.
Η παχυσαρκία – ειδικά η κοιλιακή παχυσαρκία – είναι ένας από τους παράγοντες κινδύνου που συνθέτουν το μεταβολικό σύνδρομο, μια συσσώρευση συνθηκών που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων υγείας και ασθενειών όπως ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις, το εγκεφαλικό επεισόδιο, κάποιες μορφές καρκίνου και η μη αλκοολική λιπαρή ηπατική νόσος.
Η κοιλιακή παχυσαρκία ή η μεγάλη περιφέρεια της μέσης είναι ένας δείκτης πάρα πολύ λίπους γύρω από το στομάχι. Καθώς το μεταβολικό σύνδρομο αυξάνεται σύμφωνα με την παχυσαρκία, οι ειδικοί προβλέπουν ότι θα υποκαταστήσει το κάπνισμα ως τον πρωταρχικό παράγοντα κινδύνου για καρδιακές παθήσεις.
Ο ρόλος της BP3
Η BP3 ανήκει σε μια οικογένεια πρωτεϊνών «συνοδών» που ενισχύουν τη δραστικότητα των αυξητικών παραγόντων ινοβλαστών (FGFs) δεσμεύοντας τους. Οι FGF υπάρχουν σε πολλά όργανα, όπου βοηθούν στον έλεγχο ζωτικών βιολογικών διεργασιών που κυμαίνονται από την κυτταρική ανάπτυξη μέχρι την αποκατάσταση ιστών.
Ο καθηγητής Wellstein διερευνά τον ρόλο της BP3 εδώ και αρκετό καιρό. Η αύξηση της παραγωγής της BP3 συμβαίνει σε μερικά είδη καρκίνου, γι ‘αυτό και με την ομάδα του αποφάσισε να το δει πιο προσεκτικά.
Ανακάλυψαν ότι η BP3 συνδέεται με τρεις FGF, των οποίων η σηματοδοσία χαρακτηρίζεται από τον μεταβολισμό των κυττάρων. Δύο από τα FGF συμβάλλουν στη ρύθμιση της χρήσης και της αποθήκευσης σακχάρων και λιπών. Ο τρίτος FGF ρυθμίζει τη χρήση φωσφορικών.
Ο καθηγητής Wellstein λέει ότι η αύξηση της BP3 συμβάλλει στην αύξηση της σηματοδότησης αυτών των FGFs, καθιστώντας την πρωτεΐνη «ισχυρό οδηγό του μεταβολισμού των υδατανθράκων και των λιπιδίων».