Πόνος και περιορισμός της κινητικότητας του ώμου σε βαθμό που να περιορίζει τις καθημερινές σας δραστηριότητες; Ο παγωμένος ώμος είναι ένα σύμπτωμα που μπορεί να προέλθει από θλάσεις, προηγούμενες επεμβάσεις στην περιοχή, τραυματισμούς. Στην πρωτοπαθή δυσκαμψία του ώμου συνυπάρχει ο περιορισμός της κινητικότητας με τον έντονο πόνο, χωρίς να συνδέεται με κάποια αιτία. Ωστόσο είναι σαφής ο συσχετισμός του συνδρόμου του παγωμένου ώμου με την ύπαρξη σακχαρώδους διαβήτη. Ενώ λοιπόν το σύνδρομο επηρεάζει μόλις το 2% του γενικού πληθυσμού, στα άτομα με διαβητοπάθεια τύπου 1 ή 2, τα ποσοστά εμφάνισης παγωμένου ώμου ή αλλιώς συμφυτικής θυλακίτιδας φτάνουν το 20%. Eίναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι ο κίνδυνος που διατρέχει ο πάσχων από διαβήτη είναι μεγαλύτερος από τον κοινό πληθυσμό και συνεχίζει να αυξάνεται με τα χρόνια.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Επιστημονικά δεδομένα δείχνουν πως το αυξημένο σάκχαρο φτάνει να συσσωρεύεται στον ώμο επηρεάζοντας το κολλαγόνο της άρθρωσης. Από αυτήν την εναπόθεση προκύπτει ο περιορισμός της κίνησης της άρθρωσης. Ως πρώτης γραμμής θεραπείας συστήνεται η σωστή ρύθμιση του σακχάρου, η χορήγηση παυσίπονων φαρμάκων και η φυσικοθεραπεία Για την αντιμετώπιση του παγωμένου ώμου σε διαβητικούς συνεργάζονται οι ειδικότητες της ορθοπεδικής και της διαβητολογίας. Αν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν και η κίνηση του ώμου παραμένει εξαιρετικά περιορισμένη συστήνεται η χειρουργική αντιμετώπιση του προβλήματος με αρθροσκόπηση του ώμου.
Μιχάλης Γεωργιάδης
Συντάκτης Ιατρικού Περιεχομένου: Ο Μιχάλης Γεωργιάδης είναι επαγγελματίας συντάκτης με εμπειρία σε ιατρικά, διαγνωστικά και χειρουργικά θέματα. Με βαθιά γνώση της ιατρικής ορολογίας και με στόχο την αξιοπιστία της πληροφορίας, επιμελείται άρθρα που ενισχύουν την εικόνα και την εξειδίκευση των ιατρών στο ελληνικό διαδίκτυο.